Nawóz do kwiatów ogrodowych Sumin

Nawóz do kwiatów ogrodowych 

Nawóz charakteryzuje się podwyższoną zawartością pierwiastków fosforu oraz potasu, odpowiadających za prawidłowe zawiązywanie pąków i kwitnienie. Dzięki temu nawóz doskonale nadaje się do roślin kwiatowych jednorocznych i wieloletnich roślin kwitnących, między innymi: aksamitek, astrów, dalii, goździków, piwonii, mieczyków, ostróżek, lilii, szałwii, hibiskusów, itp.

Każda granulka zawiera deklarowane makro i mikroskładniki pokarmowe. Zapewnia to ich równomierne rozmieszczenie na powierzchni gleby.

To bardzo dobry nawóz, regularne stosowanie zapewnia prawidłowy wzrost i kwitnienie roślin. 

Skład nawozu: 

10% Azotu (N) całkowitego,
5% Pięciotlenku fosforu (P2O5) rozpuszczalnego w obojętnym roztworze cytrynianu amonu i wodzie,
2,5% Pięciotlenku fosforu (P2O5) rozpuszczalnego w wodzie,
10% Tlenku potasu (K2O) rozpuszczalnego w wodzie,
5% Tlenku magnezu (MgO) całkowitego,
27% Trójtlenku siarki (SO3) całkowitego,
0,01% Boru (B) całkowitego,
0,010% Miedzi (Cu) całkowitej,
0,10% Manganu (Mn) całkowitego,
0,001% Molibdenu (Mo) całkowitego,
0,010% Cynku (Zn) całkowitego.

Stosowanie:

Wyższe z zalecanych dawek stosuje się do nawożenia gleb ubogich w składniki pokarmowe, niższe dla gleb żyznych.

Rośliny jednoroczne należy nawozić na kilka dni przed siewem lub sadzeniem, szczególnie na glebach przepuszczalnych, dawką 25-40g nawozu na 1 m2 powierzchni uprawnej, a następnie latem w czasie wegetacji dawką 10-25 g nawozu na 1 m2 powierzchni uprawnej.
Gatunki cebulowe kwitnące wiosną (żonkile, tulipany, hiacynty) zasilamy pierwszy raz gdy pojawią się liście (15-25 g nawozu na 1 m2 powierzchni uprawnej), a drugą dawkę (25-50 g nawozu na 1 m2 powierzchni uprawnej) stosujemy przed kwitnieniem.
Gatunki wieloletnie uprawiane pojedynczo np. hibiskusy, róże itp. należy zasilić po ruszeniu wegetacji, rozsiewając 10-20 g nawozu wokół rośliny. Jeśli występują one w uprawie zwartej, rozsiewa się 25-50 g nawozu na 1 m2 powierzchni. Zabieg należy powtórzyć 2-3 razy w trakcie wegetacji.

Wyższe z zalecanych dawek stosuje się do nawożenia gleb ubogich w składniki pokarmowe, niższe dla gleb żyznych.